Legendy Chęcińskie

W styczniu była już przez nas opisywana miejscowość Chęciny, a wszczególności ruiny zamku.
Teraz chcemy opublikować legendy jakie za nią są związane.

Gdy północ wybije, a księżyc zawiśnie ponad zamkowymi wieżami, jakieś cienie przesuwają się po murach. Czasami pojawia się królowa Bona, która ponoć od wieków bezskutecznie poszukuje w ruinach resztek swych skarbów. Kiedy znika duch królowej — słychać oddalający się w stronę wschodu stukot jej karety. Ale nie tylko zjawa królowej straszy w zamku. Niekiedy podczas ciemnej nocy błyska światło na wieży Chęcińskiej warowni, a po chwili, jakby w odpowiedzi, podobny ognik jaśnieje na zamkowych murach w Mokrsku nad Nidą. Czyżby wojewodzianka Kmitówna odpowiadała umówionym znakiem swemu kochankowi? W dolnej, zachodniej części zamku w Chęcinach znajdowała się bardzo głęboka, kilkudziesięciometrowa studnia, budowana przez wiele lat, a sięgająca poniżej poziomu górnego rynku. Miejscowi mieszkańcy utrzymują, że wpuszczona niegdyś do niej kaczka — wypłynęła w studni na rynku. To opowiadanie zawiera ziarenko prawdy: Góra Zamkowa zbudowana jest bowiem z wapieni dewońskich, w których występują zjawiska krasowe. Może więc znajdują się w niej podziemne korytarze, kominy lub studnie wypełnione wodą? Ludzie opowiadają też o podziemnym korytarzu wykutym w górze, który miał dawniej łączyć kaplicę Fotygów w kościele parafialnym z zamkiem. Mieszkańcom Chęcin znane jest i takie opowiadanie, że pewien lord angielski, wyczytawszy gdzieś o mieście marmurowym, wybrał się do Polski, aby ten gród zobaczyć. Oczyma wyobraźni widział pałace Wenecji i katedry Włoch, zaczarowane miasto wspaniałych budowli, posągów i rzeźbionych kolumn. Po długiej podróży dotarł wreszcie pociągiem do Kielc, a stąd dorożką do Chęcin. Ogromne było zdumienie i zagniewanie syna Albionu, gdy wysiadł z trzęsącego się landa na rynku w Chęcinach i dowiedział się, że jest u celu podróży. Że to miasteczko, w którym się znalazł, całe zbudowane jest z marmuru. Lord z pogardą obejrzał odrapane wtedy domy, brudne rynsztoki i chodniki miasteczka, zobaczył ubogo ubranych mieszkańców i bez słowa zawrócił do Kielc, skąd natychmiast wyjechał do Londynu.

źródło: http://www.zso6.kielce.edu.pl/checiny.htm